Kimi okul müdürü, "En iyi akıl hepimizin aklı" der.
Kimi okul müdürü, "Benim aklım" der durur.

Kimi okul müdürü, öğretmenleri adım adım gözetler, kusur arar, azarlar.
Kimi okul müdürü, gözlem yapar, fikir verir.

Kimi okul müdürü, vizyonu ve bilgi derinliği ile öğretmenlere ilham olur.
Kimi okul müdürü, vizyonu olan öğretmenlere engel olur.

Kimi okul müdürü, veliyi sıcak karşılar. Veliye zaman ayırır. Varsa bir sorun çözüm odaklı olur. 
Kimi okul müdürü, veliyi soğuk karşılar, başından savar.

Kimi okul müdürü, bütün paydaşları ile iletişime geçer, iletişim halinde olur.
Kimi okul müdürü, onlar benimle iletişime geçsin der, koltuğunda boş boş oturur.

Kimi okul müdürü, öğretmene bağırır, öğretmenin de  öğrenciye bağırmasına yol açar.
Kimi okul müdürü, öğretmene değer verir, öğretmenin de öğrenciye değer vermesini sağlar.

Kimi okul müdürü, okulunu sevgi dili ile yönetir, sevgiyi yaygınlaştırır.
Kimi okul müdürü, korkuyu kutsar, korku dili ile okulunu yönetir, korkuyu egemen kılar.

Kimi okul müdürü, saygın olur, saygı alır.
Kimi okul müdürü, saygın olmak yerine saygı dilencisi olur.

Kimi okul müdürü, öğretmenlerinin özgünlüklerine önem verir, okulu için avantaja dönüştürür.
Kimi okul müdürü; tutarsız, yersiz ve dar düşünceleri ile öğretmenlerinin özgünlüğünü yok sayar.

Kimi okul müdürü, sınıf yönetiminde öğrencileri sus-pus ve hareketsiz olmalarını disiplin sanır.
Kimi okul müdürü, sınıf yönetiminde öğrencilerin aktif olmasına önem verir.

Kimi okul müdürü, şekilci davranır, bütün öğretmenleri aynı hizaya getirmeyi kafaya takar.
Kimi okul müdürü, akılcı davranır bütün öğretmenlerini kapsar, kafa kafaya verir.

Kimi okul müdürü, öğretmenleri rakip görür gözdağı verir, böylece öğretmenleri karşısına alır.
Kimi okul müdürü, ekip ruhu oluşturur, öğretmenlerle yan-yana olur.

Kimi okul müdürü, basit kuruntularından dolayı ucuz hesaplarla öğretmenlerine mobing uygular.
Kimi okul müdürü, erdemli ve kapsayıcı duruşu ile öğretmenlere doping olur.

Kimi okul müdürü, zaten okulumun öğrenci profili kötü der, okulunu başarılı kılmaz.
Kimi okul müdürü, bahane icat etmez herşeye rağmen okulunu başarılı kılar.

Kimi narsist okul müdürü fırlamış özgüvenle kendini dev aynasında görür, korku pompalar.
Kimi okul müdürü, özgüvenli ve mütevazi duruşu ile güvende hissettirir.

Kimi okul müdürü, herşeyi bildiğini sanıp haddini bilmez.
Kimi okul müdürü, hem kendini hem de haddini bilir.

Kimi okul müdürü, okulunda empati anlayışı ve üslûbu ile yaz iklimi oluşturur.
Kimi okul müdürü, üslup bilmezliği ile ayaz bir iklim oluşturur.

Kimi okul müdürü, öğrencilerle bağ kurar, odasına alıp konuşur, yol gösterir.
Kimi okul müdürü, olmadık anda, zamanda ve yerde öğrenciye bağırır, çağırır hatta öğrenciyi odasına alır sindirir.

Kimi okul müdürü, gölge eder gözdağı verir.
Kimi okul müdürü, ışık saçar, gözde olur.
 
Kimi okul müdürü, duygusal zeka ile okuluna liderlik yapar.
Kimi okul müdürü, zekadan yoksun davranışlarla sıradan bir yönetici olur.

Kimi okul müdürü, önce insan, sonra müdür olduğunun farkında olur.
Kimi okul müdürü, önce müdürüm sonra insanım anlayışını sergiler

Kimi okul müdürü, öğretmenleri kendi çalışanı görür, bir patron edası ve kafası ile konuşur.
Kimi okul müdürü, öğretmenleri mesai arkdaşı olarak görür.

Kimi okul müdürü; adil, arif ve zarif davranarak içsel motivasyon oluşturararak kelebek etkisi oluşturur.
Kimi okul müdürü, aba altında sopa gösterek dışsal motivasyonla kar kütlesi oluşturur.

Kimi okul müdürü, okulu kaderine terk eder.
Kimi okul müdürü, okulun kaderini değiştirir.

Son olarak;

Ne okul müdürleri var; meşgul ettiği makamın “koltuğundan” çok, “kapıcılığını” hak edenler!..

Velinin yüzüne bile bakmayan, velininin eğitimin bir temel ayağı olduğunun farkında olmayan ne okul müdürleri var. 

Bir ilkeye ve vizyona sahip olmayan, kişiye göre kural, tavır, tarz geliştiren, tutarsız, yetersiz ne çok okul müdürü var.

Mesai arkadaşlarını yanına almak yerine karşısına alan, "Korku kültürü dili" ile kurum kültürünü inşa ettiğini sanan adil, arif ve zarif olmayan ne okul müdürleri var.

Sahip olduğu makamdan ötürü önemli, ama değersiz ne çok müdürler var.

Hele makamına güç katmak yerine, makamından güç alan ya da makamının şerefiyle şeref kazandığını sanan ve sahip olduğu tek değer, hasbelkader bir şekilde sahip olduğu makam dışında "Bir öneme sahip olmayan" zavallı müdürlere ne demeli?

“Saygın” olmadan, “saygı” bekleyen, mızmız ve vizyonsuz müdürlerin paradoksal çıkmazı ise bir başka “dibe” düşmenin seviyesizlik halidir.