Eğitim - Öğretim Sürecinde Ebeveynlerin Yanlış Tutumlarının Öğrenci Davranışına Etkileri: 

Eğitim ve öğretim süreci, bireylerin sadece akademik değil, aynı zamanda sosyal ve duygusal gelişimlerinin de temellerinin atıldığı bir dönemdir. Bu süreçte ebeveynlerin tutumları, çocukların akademik başarıları kadar kişilik gelişimleri üzerinde de büyük bir rol oynar. Ancak, ebeveynlerin farkında olmadan uyguladıkları bazı yanlış tutumlar, çocukların gelişimini olumsuz etkileyebilir ve eğitim sürecini zorlaştırabilir. Bu yazıda, eğitim sürecinde ebeveynlerin sıkça yaptığı yanlış tutumlar incelenecek ve bu davranışların çocuklar üzerindeki etkileri değerlendirilecektir.

Yanlış Ebeveyn Tutumları

1. Aşırı Koruyucu Tutum:



Aşırı korumacı ebeveynler, çocuklarının karşılaşabilecekleri her türlü sorunu çözmeye çalışır ve çocuklarını risklerden uzak tutmak adına fazla müdahalede bulunurlar. Bu tutum, çocuklarda bağımlılık geliştirmesine ve problem çözme becerilerinin gelişememesine yol açabilir. Aşırı koruyucu bir ortamda yetişen çocuklar, sorumluluk almayı öğrenmede zorlanabilir ve kendi başlarına karar alma becerilerinden yoksun kalabilirler.

2. Otoriter ve Katı Disiplin:



Bazı ebeveynler, çocuklarının davranışlarını tamamen kontrol altında tutmak ve kendi belirledikleri sınırların dışına çıkmalarını engellemek için sert bir disiplin uygularlar. Bu durumda çocuklar, korku ve itaat duygusuyla hareket ederken özgüven eksikliği yaşayabilir ve ebeveynleriyle açık iletişim kurmakta zorlanabilir. Araştırmalar, bu tür bir disiplinin çocuklarda öfke ve kaygı sorunlarını artırdığını göstermektedir.

3. Aşırı Beklenti ve Baskı:



Ebeveynlerin çocuklarından akademik veya sosyal alanda yüksek beklentiler içine girmeleri, çocukların özgüvenlerini ve motivasyonlarını olumsuz etkileyebilir. Aşırı beklenti ve baskı altında kalan çocuklar, başarısızlık korkusu ile baş etmekte zorlanabilir ve bu durum, onları kaygılı bireyler haline getirebilir. Ebeveynlerin başarı beklentisi, çocuğun gerçek potansiyeline göre değil, daha çok kendi idealleri doğrultusunda şekillenirse, çocukta yetersizlik duygusu oluşabilir.

4. Tutarsız Disiplin Uygulamaları:



Ebeveynlerin tutarsız davranışları, çocuklarda kurallara karşı kafa karışıklığı yaratabilir. Tutarsız disiplin uygulamaları, çocukların davranışlarının sınırlarını anlamasını zorlaştırır ve içsel bir disiplin geliştirmelerine engel olabilir. Özellikle bir gün izin verilen bir davranışın diğer gün yasaklanması gibi tutarsız yaklaşımlar, çocuklarda kafa karışıklığına ve güven kaybına neden olabilir.

Yanlış Tutumların Çocuklar Üzerindeki Etkileri:

Ebeveynlerin yukarıda bahsedilen yanlış tutumları, çocukların duygusal, sosyal ve akademik gelişimlerinde çeşitli olumsuz sonuçlara yol açabilir. Bu tutumlar, çocukların güven eksikliği, özgüven sorunu, sosyal izolasyon ve kaygı gibi problemler yaşamasına sebep olabilir. Ayrıca, bu tür ebeveyn tutumları çocuğun kendi kimliğini ve benlik algısını sağlıklı bir şekilde geliştirmesini zorlaştırabilir.

Sonuç Olarak:
Eğitim öğretim sürecinde ebeveynlerin çocuklarına olan yaklaşımlarının etkileri, onların eğitimdeki başarısını ve kişilik gelişimini doğrudan etkileyen önemli faktörlerden biridir. Bu nedenle, ebeveynlerin aşırı koruyucu, otoriter, yüksek beklentili veya tutarsız tutumlar yerine, çocuklarına destekleyici ve anlayışlı bir yaklaşım sergilemeleri önemlidir. Çocukların kendi potansiyellerini keşfetmeleri ve sağlıklı birer birey olarak gelişmeleri için, ebeveynlerin bilinçli bir tutum içinde olmaları gerekmektedir.

Eğitim ve öğretim sürecinde, tüm çocuklarımızın azimle öğrenmeye devam ettikleri, kendilerini özgürce ifade edebildikleri ve başarılarla dolu bir yolculuk yaşamalarını diliyorum.